محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور 56ساله ی ایران که با قدرت رسیدن وی در سال84، امید برای تحول در نظام سیاسی دولت های سابق در دل مردم ایران روزنه کرد. وی در سال های دوره اول ریاست خود، تقریباً خطوط قرمز نظام در مورد آمریکا، انرژی اتمی و جناح هاشمی- اصلاحات را رعایت می کرد.
به گزارش سرویس سیاسی عصر امروز احمدی نژاد پس از پیروزی در انتخابات88، دچار تحولات سیاسی متعددی شد. او در آغاز این دوران با انتخاب مشایی به عنوان معاون اول و مقاومت در مقابل حکم حکومتی امام خامنه ای، طلایه های سرکشی خود در قبال نظام را نمایان کرد. در این دوره احمدی نژاد و اطرافیانش به طور جدی دست به خلق مکتبی فکری- ایدئولوژیک زدند. ایشان با دامن زدن به احساسات ملی گرایانه و صحبت از تمدن بزرگ و پرداختن به ایران باستان سعی در به وجود آوردن چهره ای ملی گرا برای خود نمود تا بتواند از این راه در بین سطوح جامعه ایرانی بالاخص اکثریت جوان کشور پایگاه اجتماعی درست کند.
در همین مسیر احمدی نژاد دست به تصفیه کابینه از غیر خودی-ها زد که نمونه ی آن عزل تحقیرآمیز منوچهر متکی هنگام ملاقات با مقامات سنگال بود.
احمدی نژاد با موفقیت در عزل متکی، جسارت بیشتری یافت و پس از آن وزیر اطلاعات، حجت الاسلام مصلحی را مجبور به کناره گیری کرد. در حقیقت او قصد داشت با عزل وزیر، از دوران سرپرستی مجدد خود بر وزارت اطلاعات جهت بسط نفوذش در سیستم اطلاعاتی ایران استفاده کند. اما این نقشه با هوشیاری امام خامنه ای روبرشد و وزیر به کار خود برگشت، در واکنش به این ناکامی، احمدی نژاد، 11روز از رفتن به سرکار امتناع کرد.
سال91
اقدامات احمدی نژاد در سال 91 از جنس دیگری بود، در این سال اقدامات احمدی نژاد به طور دیگری پیش می رفت. او در این سال به حضور مشایی در دستگاه دولت شدت بخشید، بدون توجه به هشدارهای امام در مورد دوری از اختلاف، یک شنبه سیاسی را پدید آورد. سپاه را متهم به قاچاق و مهندسی انتخابات برای آینده و انتخابات ریاست جمهوری کرد. از مذاکره با آمریکا در سفر خود به سازمان ملل استقبال کرد و در ماه های پایانی سال مدام شعار "زنده باد بهار" سر داد.
احمدی نژاد در این سال بر اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها با آن شیب تند، مسکن ویژه و مهر ماندگار علی رغم مخالفت های مجلس و کارشناسان اصرار می کرد. از سوی دیگر وی صحبت از استخدام های ناگهانی و عریض و طویل در دستگاهای دولتی کرد. استخدام هایی که در صورت وقوع، نظام اداری و مالی کشور را آسیب زا می نمود. از دیگر بحران آفرینی های وی در این سال حمایت از سعید مرتضوی در قبال تعقیب قضایی و اتهام زنی به قوه قضاییه بود. او در راستای حمایت از مرتضوی قوه قضاییه ایران را "سازمانی ویژه خانوادگی" نامید.
احمدی نژاد نهایتاً این سال را با داستان ختم چاوز و پیام نورزی مملو از بهار خود، به پایان سپرد.
اهداف احمدی نژاد
اصرار احمدی نژاد و اطرافیانش بر استمرار قدرت در دست خود، حاکی از این است که تمام اقدامات مذکور برای نیل به اهدافی مشخص است که در ذیل به پاره ای از آن اشاره می شود:
1- مشروعیت زدایی از رقبای مطرح
احمدی نژاد با "بگم بگم"های یک شنبه سیاه و اتهام زنی به برخی و نسبت دادن اتهامات مالی به آنها، به دنبال این است که از رقبای به زعم خود جدی، مشروعیت زدایی کند.
2- محدود کردن سپاه
حملات احمدی نژاد به سپاه و نسبت دادن اتهاماتی همچون "قاچاق" و "تلاش برای مهندسی انتخابات" برای این است که سپاه را از طریق مخدوش کردن چهره اجتماعی از وظیفه اصلی اش یعنی پاسدارای از انقلاب باز دارد.
3- گرفتن حکم حکومتی برای تایید صلاحیت کاندیدای مورد حمایت
وی به دنبال این است که با اتخاذ سیاست های تنش زا، رهبری را مجبور کند برای جلوگیری از تشدید اختلافات، با صدور حکم حکومتی صلاحیت نامزد مورد حمایتش را تایید نماید.
4- جذب قشر جوان
احمدی نژاد به دنبال این است که با تکیه بر شعارهای ملی گرایانه و نزدیک کردن هنرپیشگان و... به خود و عدم پایبندی به اجرای سیاست های امنیت اخلاقی، طیف های فکری مختلف جوانان را به خود جلب کند.
5- وجاهت ملی بخشیدن به نیروهای خود
او با تعریف و تمجید از نیروهای خود، اعطای نشان-های ملی و تبلیغ آنان در مجامع عمومی همچون فرودگاه امام به دنبال این است که برای نامزد مورد حمایت خود مشروعیت ملی کسب کند تا از این راه با عدم صلاحیت سیاسی- عقیدتی آنان مقابله کند.
6- استفاده ابزاری از مذاکره با آمریکا
احمدی نژاد با حمایت از مذاکره با آمریکا و بیان عبارتی همچون "من خودم شخصا مذاکره می کنم" از یک سو به دنبال کسب حمایت بیگانگان و ابزارهای مطبوعاتی آنهاست و از سوی دیگر سعی می کند رای نیروهای داخلی طرفدار مذاکره با آمریکا را جلب نماید.
7- گسترش سیطره خود بر نهادهای حساس
اخراج وزاری حساس کشور، خارجه و اطلاعات و دوران سرپرستی احمدی نژاد بر وزارت اطلاعات از جمله راه های احمدی نژاد برای محکم کردن جای پای خود برای انتخابات بود.
8- تشکیل لشگری اداری
انجام استخدام های غول آسای اداری به نوعی تلاش احمدی نژاد جهت تصرف ادارات دولتی توسط نیروهای طرفدارش است که با تصفیه کارمندان سابق این نهادها تحت عنوان "بازنشستگی" شروع شده است.
9-ایجاد کارتل های مالی برای ادامه فعالیت خود
رانت دهی به اطرافیان باعث تشکیل کارتل های مالی در جوار او شده است که سبب می شود بتوانند از این طریق ابزار تاثیرگذاری اقتصادی را برای خود فراهم نمایند.
10- یارگیری از نیروهای اخراجی
حمایت از نیروهای اخراجی همچون مرتضوی و برخی دوم خردادی ها باعث شده است که احمدی نژاد بتواند از روابط و اطلاعات این افراد در کنش- واکنش سیاسی آتی خود استفاده کند.
ابزار های احمدی نژاد در مسیر نیل به اهداف فوق
1- سیاست بگم بگم
رفتار افشاگرانه احمدی نژاد و واکنش های بگم بگم او به طور طبیعی باعث ایجاد التهاب می شود، فضایی که برای او جهت امتیازگیری حیاتی است.
2- هنجار شکنی
شعارهای ملی گرایانه، اتفاقات مراسم دفن چاوز، مطرح کردن موضوع "حضور زنان در ورزشگاه"، برگزاری جشن های مختلف، طرح صحبت هایی همچون "مشکل کشور موی فلان خانم و لباس فلان پسر نیست" و ... از جمله ابزارهای احمدی نژاد برای جلب توجه نیروهای خاموش و منفعل جامعه است.
3- غیر قابل پیش بینی معرفی کردن خود
نوع رفتار غیر قابل پیش بینی احمدی نژاد، غالبا باعث می شود طرف مقابلش به خود لاک دفاعی بگیرد که این مسئله به خودی خود باعث ارتقای موقعیت او در قبال حریف می شود.
4- ائتلاف با اصلاح طلبان
جدال احمدی نژاد با نیروهای سنتی و وفادار انقلاب باعث شده است او در بین برخی از افراد جناح اصلاح طلب و ضد انقلاب، هوادارانی بدست آورد که این مسئله زمینه ائتلاف او با پاره ای از اصلاح طلبان را هموار نماید.
5-اختیارات ریاست جمهوری
بخشی از اختیارات ریاست جمهوری همچون اعمال کنترل بر فضای مجازی از طریق وزارت ارتباطات، دستور استخدام و... از دیگر ابزارهای احمدی نژاد می باشد.
جمع بندی
به طور کلی باید در نظر داشت احمدی نژاد و جریان مطبوع او ایمان دارند در صورت شکست در انتخابات پیش رو، هیچ جایی در آینده سیاسی ایران نخواهند داشت. جریان انحرافی با اعمالش نه در نظام جایی دارد و نه در بین گروه های قدرت طلب همچون اصلاح طلب- هاشمی.
از سوی دیگر مدیریت ضعیف کشور توسط دولت احمدی نژاد باعث شده است که او نتواند در دراز مدت، پایگاه اجتماعی خود را حفظ کند. در نتیجه احمدی نژاد و حامیانش تمام توان خود بر روی انتخابات پیشرو گذاشته و سعی می کنند با توسل به سیاست های"بگم بگم"و "اعمال غیر قابل پیش بینی" به امتیاز گیری از نظام بپردازند. از این رو باید انتظار هر عملی از سوی وی را داشت.